Ο Ανδρέας Παπανδρέου (*5 Φεβρουαρίου 1919 – †23 Ιουνίου 1996) διετέλεσε δύο φορές Πρωθυπουργός, κατά τις περιόδους 1981-1989 και 1993-1996. Ήταν υιός του επίσης πρώην Πρωθυπουργού, Γεωργίου Παπανδρέου.

Γεννήθηκε στην Χίο, μεγάλωσε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών. Το 1937 εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη σύλληψή του από τη δικτατορία Μεταξά το 1939, αναχώρησε για τις ΗΠΑ, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Το 1943 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στα οικονομικά και τη φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο Harvard, όπου και διορίστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής.

Το 1964 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την Ένωση Κέντρου. Μετείχε στην κυβέρνηση του πατέρα του, Γεωργίου Παπανδρέου, αρχικά ως Υπουργός Προεδρίας και λίγο αργότερα ως Αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού. Με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου συνελήφθη αλλά αφέθηκε ελεύθερος τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου μετά από έντονες πιέσεις και διαμαρτυρίες κορυφαίων ακαδημαϊκών και διανοούμενων των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις 16 Ιανουαρίου του 1968 έφυγε από τη χώρα και ίδρυσε το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ).

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 ανακοίνωσε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) με τη «Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη». Στις εκλογές του 1977 οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην αξιωματική αντιπολίτευση, για να αναλάβει τελικά ως Πρωθυπουργός τη διακυβέρνηση το 1981, και να την ανανεώσει κερδίζοντας στις εκλογές το 1985. Το 1993 ανέλαβε εκ νέου Πρωθυπουργός, ως το 1996, οπότε και παραιτήθηκε λόγω της επιδείνωσης της υγείας του.

Η διακυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου χαρακτηρίστηκε μεταξύ άλλων από την αναγνώριση της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και μέτρα για την ολοκλήρωση της εθνικής συμφιλίωσης, την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο οικογενειακό δίκαιο, την εκπαίδευση και τη δημόσια διοίκηση, εθνικοποιήσεις σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, αδέσμευτη εξωτερική πολιτική.